Modelo:Euskara/parte17-1b

Pello ("Pedro") e Pascual son vellos amigos. Son amigos, si, pero bastante diferentes. Pello é grande e ten forza; Pascual, en cambio, é pequeno e ten pouca forza. Pello non ten cabelos na cabeza; Pascual, polo contrario, ten os cabelos longos. Pello é un home serio; Pascual, en cambio, (é) ben sarillo.

Pascual quere fumar pero non ten tabaco.

• Ola, amigo! Tes pitos? -pregúntalle a Pello.

Pello xa non ten máis pitos.

• Síntoo, Pascual -dille el-, non che teño. Alí [si que] teñen. Vai e compra.

Pascual non ten cartos.

• Non podo mercar -dille-, xa non teño cartos.
• Canto queres? -pregúntalle o amigo bastante enfadado.
• Só dez pesos. Iso será abondo. A paquete de pitos non vale máis -respóndelle o outro.

Pello dálle os cartos a Pascual, pero ten mal carácter e dille así:

• Toma os cartos entón. Merca os pitos e non aparezas máis por aquí!

Pascual vai á tenda de tabaco.

• Que espabilado! -di Pello.

Pasan dous minutos e o noso home está alí outra vez máis.

• Que queres agora? -pregúntalle Pello moi enfadado.
• Lume... -responde Pascual

Pascual ten de verdade moito morro.