C/Tipos fundamentais
| C | ||
| ← Volver a Variables | Tipos fundamentais | Seguir con Modificadores → |
A continuación lístanse os tipos fundamentais que se lles poden atribuír ás variables. Son catro, dado que void non está considerado realmente un tipo.
Enteiros
[editar]Os tipos enteiros represéntanse na memoria en sistema binario: binario puro para valores positivos e complemento a dous para os valores negativos. A continuación lístanse os tipos enteiros básicos de C.
int
[editar]Tamén chamado “tipo enteiro”. Ocupa distinto tamaño segundo a arquitectura do sistema e o compilador, pero na meirande parte dos sistemas actuais (arquitecturas i686 e x86_64) e compiladores estándar coma o gcc, o tamaño é de catro bytes. Partindo desta premisa, o seu rango de valores irá de -2.147.483.648 a 2.147.483.647 (232 valores distintos).
char
[editar]Tamén chamado “tipo carácter”. Ocupa sempre un byte en memoria interna, que por regra xeral está formado por 8 bits ─este tamaño defíneo a clave CHAR_BIT─, polo que o seu rango de valores vai de -128 a 127.
As variables deste tipo adoitan almacenar caracteres ASCII
, que é de onde ven o seu nome, pois son as catro primeiras letras de “character”, «carácter» en inglés. Á hora de asignarlle valores a este tipo de variables, cómpre ter esta orixe en conta, pois se ben se lle poden asignar cantidades numéricas con total normalidade, un bo programador traballará con caracteres.
Os caracteres van delimitados con comiñas simples, «'», como os seguintes exemplos: 'a', 'z', '1', etc. Asemade, existen caracteres ASCII especiais, como '\0', o carácter nulo, ou '\n', o carácter de salto de liña. A cada un destes caracteres corresponde por suposto un valor numérico concreto (por exemplo, o 'a' correspóndese co valor 97), pero como xa se dixo recoméndase traballar con caracteres para as variables deste tipo.
Respecto desta relación carácter-número cómpre salientar unha cousa: os caracteres correspondentes a cifras e o seu valor numérico non coinciden. É dicir, '1' non vale 1.
Cómpre salientar que coa chegada do UTF-8 os caracteres internacionais pasaron a ter unha lonxitude de bytes variable, entre un e catro bytes, polo que o tipo char volveuse insuficiente para a representación real de caracteres. Con motivo desta nova codificación de caracteres de tamaño variable introduciuse o tipo wchar ─que pode usar máis dun byte segundo sexa necesario─, quedando o char reducido hoxe en día a ser usado para o almacenamento de números pequenos, xeralmente.
Reais
[editar]Os números reais almacénanse en memoria interna mediante o sistema de coma flotante. Pódense utilizar tanto para almacenar números decimais como para almacenar números enteiros moi grandes.
float
[editar]Tamén chamado “real en simple precisión”. Ocupa 4 bytes.
double
[editar]Tamén chamado “real en dobre precisión”. Ocupa 8 bytes. Orixinalmente, a distinción entre os tipos float e double foi debido ao aforro de memoria que podía supoñer o uso extensivo do primeiro tipo en vez do segundo, pero a día de hoxe e dados os recursos de que dispoñen agora os computadores probablemente non hai problema en usar de maneira extensiva este tipo. De feito, algúns compiladores compilan variables de tipo float como se fosen de tipo double.
void
[editar]Tamén coñecido coma “tipo nulo”, trátase dun tipo especial que non se lle asigna a variables. Ten tres funcións posibles:
- Indicar que unha función non devolve ningún valor (non se pode utilizar coa función principal).
- Indicar que unha función non recibe argumentos.
- Declarar punteiros xenéricos.
| C | ||
| ← Volver a Variables | Tipos fundamentais | Seguir con Modificadores → |