Sintaxe da lingua galega/O suxeito
O suxeito
[editar]O suxeito dunha oración é un sintagma nominal que concorda co verbo en número e persoa:
- Eu reparei nas crinas da egua
- Elas repararon nas crinas da egua
Hai dous tipos de suxeitos nas oracións: O suxeito léxico e o gramatical:
- Suxeito léxico: É un sintagma nominal que realiza esa función.
- Suxeito gramatical: Está constituído polas desinencias do verbo que achegan as nocións de número e persoa.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/4e/Suxeito_l%C3%A9xico_e_suxeito_gramatical.png/600px-Suxeito_l%C3%A9xico_e_suxeito_gramatical.png)
O suxeito é un sintagma nominal. Os sintagmas nominais están compostos
- por un elemento obrigado, o núcleo (substantivo ou vocábulo equivalente: pronome persoal, adxectivo substantivado...).
- por varios elementos non obrigados que poden ser determinantes (artigo, demostrativo, indefinido, posesivo ou numeral) e por modificadores (adxectivos ou sintagmas preposicionais).
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/8e/Suxeito._Reco%C3%B1ecemento.png/600px-Suxeito._Reco%C3%B1ecemento.png)
Exercicios
[editar]Repara nas seguintes oracións. Se o verbo estivese noutra persoa, ¿cal sería o sintagma que teriamos que variar para que a oración tivese sentido pleno?
- A Xoel sempre lle agradan todas as películas.
- Para Xosé todos eses materiais son necesarios para construír a casa.
- Ó médico preocúpalle a túa doenza.
- Será cousa do demo todo iso.
- Oxalá todas as cousas vos saian ben.
- Iso é necesario para ti.
- Para ti é necesario iso.
- Ó teu irmán gústanlle as motos.
- A min esas cousas non me gustan nada.