Saltar ao contido

Formación e orientación laboral/O contrato de traballo

Engadir ligazóns
En Galilibros, o Wikibooks en galego.


O contrato de traballo é o acordo entre dúas partes, empresario e traballador, polo que este último queda obrigado a presentar un servizo por conta e baixo a dirección e organización do empresario, a cambio dunha retribución.

O contrato ten que respectar as normas do ordenamento xurídico: leis, convenios colectivos, regulamentos, etc. Isto significa que pode mellorar as condicións de ditas normas, mais nunca poderá establecer peores condicións.

Validez do contrato de traballo

[editar]

A validez dun contrato de traballo depende de tres elementos esenciais:

  • Consentimento. Manifestación da vontade libre e sen engano ou fraude das partes para asinalo.
  • Obxecto. Representa a prestación para a que se asina o contrato, que ten que ser posible, lícita e determinada e nunca contraria ás normas xurídicas ou aos bos costumes.
  • Causa. A razón última pola que se pacta é ceder a "forza de traballo" a cambio dun salario.

En caso de que falte algún destes elementos, o contrato de traballo considerarase nulo.

Características e formalización do contrato de traballo

[editar]

Para asinar un contrato de traballo, as partes que interveñen no mesmo teñen que dispoñer de capacidade legal.

Son traballadores con capacidade legal:

  • os maiores de idade,
  • os estranxeiros de acordo coa lexislación aplicable,
  • os menores de idade maiores de 16 anos emancipados legalmente e
  • os de idades entre os 16 e os 18 anos con autorización do pai, nai ou titor legal.

No caso dun empresario, se é menor de idade un xuíz ten que concederlle o beneficio da maioría de idade ou contar, se non se está emancipado, coa representación do pai, nai ou titor legal. Calquera incapacidade implica a necesidade de ser asistido por un representante legal.

No que respecta á forma dos contratos, o Estatuto dos Traballadores permite asinar contratos ben por escrito ben de palabra. Asemade, indica unha serie de modalidades que obrigatoriamente teñen que estar sempre por escrito: contratos formativos (en prácticas e para a formación), a tempo parcial, fixos-descontinuos e de relevo, traballo a domicilio, por obra ou servizo determinado e para traballadores contratados en España ao servizo de empresas españolas no estranxeiro.

Tamén se asinarán os contratos por escrito sempre que así o esixa unha disposición legal ou calquera das partes, no caso en que se acorden por tempo determinado e cunha duración superior ás 4 semanas.

A lexislación tamén permite concertar un período de proba, que xeralmente se especifica nos convenios colectivos, e que sempre ten que respectar os seguintes límites:

  • A duración do período de proba debe especificarse por escrito nun contrato.
  • Dito período terá unha duración máxima de:
    • 6 meses para técnicos titulados,
    • 3 meses para non titulados se a empresa conta con menos de 25 traballadores e
    • 2 meses para os demais traballadores.

Durante o período de proba o traballador ten os mesmos dereitos e obrigas que calquera outro traballador. A peculiaridade deste período é que calquera das partes pode rescindir a relación laboral por vontade propia e sen ter que xustificalo. Isto permítelles a empresario e traballador comprobar non só as aptitudes deste último, senón a súan actitude e a súa capacidade para adaptarse ao ambiente de traballo.

Así mesmo, e independentemente da modalidade contractual empregada, é nulo calquera pacto que estableza un período de proba cando o traballador xa desempeñase as mesmas funcións con anterioridade na empresa.

O período de proba computa para os efectos de antigüidade e o seu cómputo interrómpese naquelas situacións nas que se inicia unha situación de incapacidade temporal, maternidade ou acollemento.

Contidos mínimos do contrato de traballo

[editar]

En Galicia, todo contrato asinado por escrito ten que estar asinado polas partes, rexistrarse na oficina do Servizo Público de Emprego de Galicia no prazo máximo de 10 días e considerar un contido mínimo:

  • Identidade das partes.
  • Tipo de contrato. Data de comezo e fin, se procede.
  • Categoría profesional á que pertence o contratado.
  • Xornada laboral: duración e distribución.
  • Período de proba, se procede.
  • Domicilio social da empresa ou do empresario.
  • Situación do centro de traballo.
  • Retribución.
  • Distribución das vacacións.
  • Prazo de aviso previo en caso de rescindir a relación laboral.
  • Convenio colectivo aplicable ao sector.
  • Data e lugar da sinatura.

Obrigas do empresario

[editar]

O dereito á información contractual do traballador implica unha serie de obrigas para o empresario respecto ao contrato de traballo, tales coma comunicar á oficina de emprego a alta do contrato, baixa, prórrogas contractuais ou calquera variación que puidese darse dos datos de identificación de calquera das partes.

O empresario necesita catro exemplares do contrato: un para a oficina de emprego, unha copia básica para os representantes dos traballadores, unha copia para o traballador e o orixinal, para a empresa.

O rexistro do contrato no Servizo Público de Emprego ha de facelo nun máximo de 10 días. As comunicacións ao Servizo Público de Emprego poden efectuarse a través de medios telemáticos. Os propios empresarios e outras persoas físicas ou xurídicas requiren dunha autorización administrativa específica.

En relacións laborais superiores a catro semanas, a empresa conta con dous meses como máximo, sempre antes de que finalice o contrato, para informar sobre os elementos esenciais do contrato e as condicións laborais.


Traído desde «https://gl.wikibooks.org/w/index.php?title=Formación_e_orientación_laboral/O_contrato_de_traballo&oldid=15405»