Formación e orientación laboral/Riscos, enfermidades e a súa prevención

Formación e orientación laboral
← Volver a Marco normativo básico. Dereitos e deberes	Riscos, enfermidades e a súa prevención

Os factores de risco derivados das condicións de seguridade son os factores de risco estruturais (instalacións) e os derivados do manexo do equipo (máquinas e ferramentas).

Factores de risco estruturais

En primeiro lugar cómpre aclarar o que se entende por «lugar de traballo»:

Os lugares de traballo son áreas ─edificadas ou non─ nas que os traballadores deben permanecer ou ás que poden acceder en función do seu traballo

O deseño destas áreas estará dotado de seguridade integral (chans, teitos, etc.). Ten unha importancia plena o control de incendios e riscos eléctricos. Asemade, deberá realizarse unha observación correcta da sinalización, a orde e maila limpeza deben ser escrupulosas, e deben realizarse as adaptacións específicas precisas para os traballadores minusválidos.

Factores de risco derivados do manexo do equipo

Para neutralizar este tipo de factores:

• todos os equipos deben levas as marcas CE,
• débeselle fornecer formación e información aos traballadores,
• débese levar a cabo o control de riscos eléctricos nas instalacións, e
• débense utilizar medidas de protección.

No ambiente eléctrico á o factor de meirande importancia. Téñase en conta que:

• as intensidades entre 25 e 30 mA provocan a asfixia, e
• nas intensidades entre as 65 mA e os 4 A prodúcese unha fibrilación ventricular ─un infarto do que dificilmente se sae─,

A seguridade laboral procurará evitar o contacto eléctrico directo. Neutralízanse, por exemplo, mediante a separación por distancia, o recubrimento das partes activas, etc. No que respecta aos contactos indirectos, refírense a aquelas masas que normalmente deben estar inertes pero que entran en tensión por un erro na máquina ou na instalación. Soluciónanse con tomas de terra, por exemplo, ou o dobre illamento de protección. Todas estas medidas complementadas co uso de «equipos de protección individual» (EPIs) axeitados.

Factores de risco por incendio

Tecnicamente, un incendio é unha reacción química provocada pola oxidación dun material en presencia dun foco de calor intenso abondo para provocar a ignición. É dicir, cando se reúnen estes tres elementos: foco de calor, combustible e comburente ─sendo o principal o aire─.

Resulta fundamental reducir ao máximo a “carga de lume” das instalacións de traballo. Hai que controlar a presencia de electricidade estática, e determinar que tipo de material pode facer de combustible.

Os incendios divídense en cinco tipos segundo o tipo de material que actúa como combustible:

• A, cando se trata de materias que xeran brasas, como a madeira.
• B, líquidos inflamables: aceites, etc.
• C, gases: butano, etc.
• D, metais inflamables: sodio, magnesio, etc.
• E, incendios eléctricos.

En materiais de tipo A cómpre utilizar auga en chorro ou pulverizada ─sete veces máis efectiva que o chorro─.

Nos incendios de tipo B cómpre utilizar sistemas que sufoquen o incendio cubrindo a zona incendiada, evitando así que o combustible entre en contacto co comburente, utilizando, por exemplo, extintores con neve carbónica.

Os incendios de gases ─C─ e mailos incendios eléctricos ─E─ apáganse cos mesmos sistemas: extintores de po, especialmente os backing-soda.

Os halóns ─hidrocarburos haloxenados─ utilizábanse orixinalmente para combater os incendios de metais ─D─. Son hidrocarburos nos que se substitúe algún átomo de hidróxeno por un halóxeno, coma o fluor. Son exemplos o tetracloruro de carbono, o tribromofluor, etc. Actualmente están a meirande parte deles prohibidos porque atacan a capa de ozono e agora practicamente só se utilizan nas cabinas de avións como elementos preventivos.

Para este tipo de incendios non se aconsella ningún dos sistemas utilizados nos outros tipos de incendios, sendo interesantes os produtos cuxa base é o “grafito” finalmente molido ao que se lle engaden aditivos para proporcionarlle fluidez e que cubra deste xeito con protección o material incendiado.

Os halóns substituíronse polos halotróns, que nin son tóxicos nin danan a capa de ozono. Para incendios nos que actúan como combustible o magnesio ou o potasio aconséllase utilizar cloruro de sodio con aditivos.

Formación e orientación laboral
← Volver a Marco normativo básico. Dereitos e deberes	Riscos, enfermidades e a súa prevención