Adverbio/Negación, afirmación e dúbida/A dúbida

Os termos dubitativos son quizais ou quizabes, seica, acaso, se cadra ou se callar, pode ser,...

Para Santamarina non existen adverbios de dúbida, dado que unicamente pode verse modificado circunstancialmente, mediante un adverbio, aquilo que é predicable con certeza.

Un enunciado do tipo o xastre ganduxa / o xastre non ganduxa, pode ser complementado con circunstanciais de lugar (...non ganduxa agora), de tempo (...ganduxa frecuentemente), etc. En todas elas se observa un valor adverbial que modifica o xastre (non) ganduxa. Agora ben, nunha secuencia como quizabes o xastre ganduxe, "quizabes", pois só pode ser complementado circunstancialmente aquili que se predica con seguridade, incide no enunciado de xeito totalmente diferente ós anteriores. Polo que podemos deducir que "quizabes" resulta, segundo Antón Santamarina, un indicio da actitude psicolóxica do falante e non un complemento circunstancial de o neno chora.

Por outra banda, adverbios como aquí, así, moito, hoxe non inflúen para nada no verbo, mentres que quizais si inflúe (hoxe vai chover / quizais vaia chover). Isto demostra que hoxe, aquí,... están subordinados ó predicado, mentres que con quizais é o predicado o que está subordinado.

O que non explicita Santamarina é onde está o límite da manifestación de dúbida, é dicir, cáles e de que índole son as marcas desta modalidade. Observemos que inclúe a perífrase "pode ser":

pode ser que o automóbil free a tempo

¿Deberiamos considerar como marcas da modalidade de dúbida o condicional ou futuro hipotético e/ou algúns verbos como o verbo "poder"?:

pode ser que o automóbil free a tempo.

pode que o automóbil free a tempo.

podería o automóbil frear a tempo.

é posible que o automobil free a tempo.

sería posible que o automobil free a tempo.

quizais o automóbil free a tempo.

quizais non free a tempo o automóbil

pode ser que o automóbil non free a tempo.

¿Onde remata a dúbida e comeza a hipótese ou a probabilidade? ¿É a hipótese e a probabilidade unha variable da dúbida? ¿É a hipótese unha modalidade textual?

Se a dúbida é unha modalidade do discurso, ¿Como é posible que poida darse ó mesmo tempo cás outras modalidades do discurso cando estas se exclúen mutuamente?