Esquizofrenia/Que é?/Diagnóstico

Como en moitas enfermidades mentais, o diagnóstico da esquizofrenia baséase no comportamento da persoa avaliada. Existe unha lista de criterios que debe cumprir unha persoa para que lle sexa diagnosticada a enfermidade, estes dependen da presenza e duración de certos signos e síntomas.

Os criterios máis amplamente utilizados para diagnosticar esquizofrenia proveñen do Manual sobre o diagnóstico de trastornos mentais (DSM, Diagnostic and statistical manual of mental disorders) da Asociación Americana de Psiquiatría (American Psychiatric Association, en inglés) e da World Health Organisation: International Statistical Classification of Diseases and related Health Problems(ICD). A versión completa dos criterios de diagnose do DSM-IV-TR está dispoñible aquí. Para ser diagnosticada de esquizofrenia unha persoa debe mostrar:

• A) Síntomas característicos: Dous ou máis dos seguintes, cada un presente durante un período significativo de tempo, durante un mes (ou menos, se se trata con éxito).

- Delirios.

- Alucinacións.

- Desorde da fala (ex. equivocacións frecuentes ou incoherencia).

- Desorganización extrema ou comportamento catatónico.

- Síntomas negativos, p.ex. Aplanamento afectivo (falta ou diminución de resposta emocional), aloxia (falta ou diminución da fala), ou abulia (falta ou diminución da motivación).

• B) Disfunción social/ocupacional: Durante un período significativo de tempo a partir da aparición da enfermidade, unha ou varias das áreas principais de actuación tales como o traballo, relacións interpersoais ou o coidado dun mesmo, están marcadamente baixo o nivel logrado antes da aparición da enfermidade.

• C) Duración: Signos continuos de perturbación durante polo menos seis meses. Este período de seis meses debe incluír polo menos un mes de síntomas (ou menos, se se trata con éxito) que cumpren co criterio A.

Historicamente, a esquizofrenia en Occidente foi clasificada en simple, catatónica, hebefrénica ou paranoide. O DSM agora contén cinco clases de esquizofrenia. Estas son:

• Tipo Catatónico: (no cal aparecen marcadas ausencias ou peculiaridades do movemento).

• Tipo Desorganizado: (no cal desorde de pensamento e falta de afecto están presentes xuntos).

• Tipo paranoico (no cal os delirios e as alucinacións están presentes, pero o comportamento desorganizado, a desorde do pensamento e aplanamento do afecto están ausentes).

• Tipo residual (no cal os síntomas positivos están presentes só a baixa intensidade);

• Tipo indiferenciado (os síntomas psicóticos están presentes, pero os criterios para os tipos paranoico, desorganizado ó catatónico non son cubertos).

É necesario subliñar que moitos dos síntomas positivos ou psicóticos, poden ocorrer en moitas desordes, e non só coa esquizofrenia. O psiquiatra Kurt Schneider intentou crear unha lista das formas particulares de psicose que el cría especialmente útiles para distinguir entre a esquizofrenia e outras desordes que poden producir psicose. Estes chámanse síntomas de primeiro grao ou síntomas de primeiro grao Schneiderianos e inclúen delirios de ser controlado por unha forza exterior, a crenza de que os pensamentos son inseridos ou retirados da mente consciente, a crenza de que os teus pensamentos están sendo retransmitidos a outra xente e escoitar voces que comentan os teus pensamentos ou accións, ou o ter conversacións con outras voces alucinadas.

Agora parece que os 'síntomas de primeiro grao' non son un método fiable para diagnosticar a esquizofrenia, así a todo o termo pode ser utilizado polos profesionais da saúde mental de xeito descritivo.